Een van de zaken die we als primitieve uitingen van de vroege mensheid beschouwen is het geloof in allerlei goden. Zo glimlachen we wat bij het idee van de zonnegod, een regengod of een god voor de vruchtbaarheid. We stellen ons dan beelden voor van simpele, onwetenden die via allerlei dansrituelen denken bepaalde goden gunstig te stemmen.
In The Book of Kin' uit de Anastasiareeks krijgen we een inspirerend ander beeld. Zij stelt namelijk dat er sprake zou zijn geweest van een heel andere reden voor het bestaan van deze verschillende natuurgoden (rondom p.150).
De mensen uit de periode waarover ze spreekt (en dat gaat verder terug dan de maya's, waarvan hiernaast de regengod 'Chac' staat afgebeeld) waren zich bewust van de enorme kracht van hun scheppende gedachten. In 'Met Gedachten een Bloem op de Maan...' wordt daar al aangegeven hoe krachtig de geest van de mens vroeger zou zijn geweest.
Zo wisten ze ook dat gebundelde gedachten een nog sterker effect konden bewerkstelligen. In tijden van droogte kwamen er dan veel mensen bijeen om samen regen te scheppen.
Omdat het toch nogal een onderneming was om zoveel mensen bij elkaar te roepen, ontwikkelden ze een slimme techniek: ze maakten zelf een soort van regengod als het resultaat van hun gebundelde, collectieve gedachten. Deze door de mens geschapen regengod - als een soort egregor (zie onder) - handhaaft de kracht van al deze gedachten in zich.
Zodra er nu weer een periode van droogte aanbrak hoefden de betrokken boeren zich niet meer massaal te verenigen, maar was het voldoende om contact te leggen met deze zelf-geschapen-regengod om zo ervoor te zorgen dat de regen weer ging vallen.
------------------------------
Een egregore is een soort groepsgeest die wordt geschapen wanneer mensen bewust bij elkaar komen met een gezamenlijk doel. (Gaetan Delaforge, Gnosis Magazine, 1987) (bron)
Illustratie: De Regengod 'Chac' uit de Mayatraditie (bron)